Υποέργο 2: Έρευνα - Μελέτη για την ενίσχυση της ρευστότητας των ελληνικών ΜμΕ με σύγχρονα χρηματοδοτικά εργαλεία

Τελευταία Ενημέρωση: 31/7/2024

Μέσω της Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας υλοποιούνται δράσεις με στόχο την ενίσχυση της ρευστότητας των ΜμΕ. Στο πλαίσιο αυτό, εντάσσεται το Υποέργο 2 «Έρευνα - Μελέτη για την ενίσχυση της ρευστότητας των ελληνικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων με σύγχρονα χρηματοδοτικά εργαλεία» της Συγχρηματοδοτούμενης Πράξης «Προσαρμογή του Εθνικού Παρατηρητηρίου για τις ΜμΕ στις ανάγκες της νέας Αναπτυξιακής/Βιομηχανικής Πολιτικής 2020-2030 και της πολιτικής για τις ΜμΕ - Ανάπτυξη υπηρεσιών και εργαλείων παρακολούθησης και πληροφόρησης», ΕΠΑνΕκ, ΕΣΠΑ 2014 - 2020». Αντικείμενό του αποτελούν η συλλογή, επεξεργασία και καταγραφή των σύγχρονων διαθέσιμων χρηματοδοτικών εργαλείων σε σχέση με τις ανάγκες, το μέγεθος, τη δραστηριότητα και το στάδιο του «κύκλου ζωής» (υπό ίδρυση, νέες, υφιστάμενες) των ΜμΕ.

Στο πλαίσιο του έργου:

1. Έλαβε χώρα η διεξαγωγή πρωτογενούς έρευνας μέσω δομημένου ερωτηματολογίου (Παραδοτέο 1).
2. Η δευτερογενής έρευνα συνέβαλε στη στατιστική επεξεργασία των αποτελεσμάτων του ερωτηματολογίου (Παραδοτέο 2).
3. Διεξήχθη έρευνα γραφείου με σκοπό την καταγραφή όλων των πηγών χρηματοδότησης, του υφιστάμενου κανονιστικού πλαισίου λειτουργίας ειδικών χρηματοπιστωτικών εργαλείων στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ελλάδα και σχετικές καλές πρακτικές από το εξωτερικό (Παραδοτέο 3).

ΒΑΣΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Α) Το μεγαλύτερο πρόβλημα των ελληνικών ΜμΕ όπως προέκυψε από την έρευνα πεδίου είναι η φορολογική επιβάρυνση που αντιμετωπίζουν (43%), ενώ ακολουθεί η ρευστότητα (26%) που συνδέεται με προβλήματα στην πρόσβαση σε χρηματοδότηση και στη συνέχεια, η γραφειοκρατία (26%).

Β) Ένα σημαντικό εύρημα της έρευνας είναι ότι ποσοστό 69% των επιχειρήσεων που έλαβαν μέρος σε αυτή απάντησαν ότι δεν έλαβαν κανένα δάνειο την τελευταία τριετία. Το ποσοστό αυτό είναι ιδιαίτερα αυξημένο στην κατηγορία των πολύ μικρών επιχειρήσεων (84%), αναδεικνύοντας το μεγάλο πρόβλημα της πρόσβασης σε χρηματοδότηση ιδιαίτερα των πολύ μικρών επιχειρήσεων.

Γ) Για την κάλυψη των χρηματοδοτικών τους αναγκών, παραπάνω από τις μισές επιχειρήσεις του δείγματος (54%) απάντησαν ότι χρησιμοποίησαν ίδιους πόρους, γεγονός το οποίο συνδέεται επίσης με πιθανά προβλήματα πρόσβασης σε χρηματοδότηση.

Δ) Παρατηρείται χαμηλός βαθμός εξοικείωσης των επιχειρήσεων με τα χρηματοδοτικά εργαλεία. Το πρόβλημα εμφανίζεται οξύτερο σε ό,τι αφορά εξειδικευμένα χρηματοδοτικά εργαλεία, όπως οι μικροπιστώσεις, venture capital, leasing, factoring, χρηματοδότηση από business angels. Το συμπέρασμα αυτό συνδέεται ευθέως με το εύρημα περί έλλειψης γνώσεων επί θεμάτων χρηματοδότησης και χρηματοοικονομικής διοίκησης από την πλευρά των επιχειρήσεων (financial literacy).

Ε) Λαμβάνοντας υπόψη το κριτήριο του μεγέθους των επιχειρήσεων, διαπιστώνεται ότι το επιθυμητό ποσό δανείου έχει άμεση συσχέτιση με το μέγεθος της επιχείρησης. Με βάση το τομεακό κριτήριο, από τα στοιχεία της έρευνας προκύπτουν διαφορετικά αποτελέσματα λόγω της ετερογένειας των ΜμΕ και σε επίπεδο τομέα ή κλάδου.

ΣΤ) Σε ό,τι αφορά το σκοπό χρήσης δανείου, ποσοστό 73% των επιχειρήσεων που έλαβε δάνειο δήλωσε ότι το χρησιμοποίησε ως κεφάλαιο κίνησης (μεσαίες: 77%, μικρές: 76%, πολύ μικρές: 60%), ενώ ποσοστό 29% για την αγορά μηχανολογικού εξοπλισμού (μεσαίες: 35%, μικρές: 30%, πολύ μικρές: 18%).

Ζ) Τα σημαντικότερα εμπόδια που αντιμετώπισαν οι επιχειρήσεις του δείγματος κατά την αίτηση για λήψη δανείου είναι το υψηλό προσφερόμενο επιτόκιο (31%), τα ζητούμενα δικαιολογητικά (16%) και η ανεπαρκής εξασφάλιση/εγγύηση δανείου (14%).